Osmanlı tarihinde;

• 1579 Sokullu Mehmet Paşanın ölümü ile başlayıp
• 1699 Karlofça antlaşmasına kadar süren döneme duraklama dönemi denir.

Bu dönemde:

• Osmanlı devleti Kurulduğundan beri izlediği FETİH / GENİŞLEME siyasetini sürdürmüştür.
• Bu amaçla başta Avusturya ve İran, olmak üzere Rusya, Venedik, Lehistan ile uzun, sonuçsuz ve masraflı savaşlar yapılmıştır.

Bu yüzyılın genelinde Batıda Avusturya ile mücadele edilirken, Doğuda da İran’la mücadele edilmiştir.

Avusturya

• Kanuni Devrinde Macaristan hakimiyeti ve Orta Avrupa’ya egemen olmak için başlayan mücadele bu yüzyılda da devam etmiştir.
• Ancak yükselme devrinde üstünlüğümüzü kabul ettirdiğimiz Avusturya’ya karşı önce bu üstünlüğü kaybederiz. (ZİTVATORUK);
• Sonrasında ise Avusturya’nın üstün olduğunu kabul ederiz. (KARLOFÇA)

İran’daki Şii Safevi devleti

• Mücadele Yavuz Sultan Selim döneminde başlamıştı.
• Bu yüzyılda da Safevi devleti Osmanlı Devleti’nin içerde yaşadığı Celali İsyanlarını ve Avusturya ile savaşlarını kollayarak sürekli saldırılar düzenlemiştir.

Duraklama döneminin bir diğer özelliği neredeyse her alanda görülen bozulmalar olmuştur.

• Bozulmaların içeriden kaynaklanan sebepleri olduğu gibi, Avrupa’da yaşanan gelişmelerinde etkisi vardır.
• Osmanlı Devlet yöneticileri dışarıdaki gelişmeler ile pek ilgilenmemiş, bu da devletin değişen dünyaya ayak uydurmasında sıkıntılar yaşanmasına neden olmuştur.

Bozulmalar nedeniyle bu yüzyılda pek çok isyan çıkmıştır.

• Bu isyanlar ise bozulmanın şiddetini daha da artırmıştır.

İlk Islahatlar

• Bu dönemin diğer özelliği savaşlarda alınan başarısızlıklar ve isyanlar sebebiyle devlet adamlarının Osmanlı tarihinin ilk ıslahatlarını yapmasıdır.
• Ancak ıslahatlar değişmek için değil de Yükselme dönemindeki ideal düzene geri dönmeyi amaç edinir.
• Bu yüzyıl Osmanlı devlet yöneticileri için “ARAYIŞ YILLARI”dır. Her açıdan işlerin yolunda gitmediğinin farkına varan yöneticiler, bunun gerçek sebeplerini bulmanın uzağında kalmışlardır.